ΣΦΙΞΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ

Σαν να μη το πιστευουμε πια,μοιαζουμε με ποταμια που θελουν να βρουν το τελος τους,σαν να μας κουρασαν εκεινα τα τραγουδια,κατι ξενο μπηκε αναμεσα μας,κατι υπερβατικο κ παγωσε τα βλεματα μας,νεωτερισμοι κοροιδευουν αυτο που καποτε ημασταν,κ ακομα χειροτερα σε βλεπω στα διχτυα αυτων των νεωτερισμων,που διαλυσαν οτι με αιμα,πονο,δακρυα κ χαρα ειχαμε χτισει.Κατι αλλο ψαχνεις,απομακρυνθηκες απο τη γελαστη θαλασσα...Δεν μπορω να γυρισω το χρονο πισω γλυκια μου,δεν μπορω να ξεναφερω το ηλιοφως στα ματια σου,δεν μπορω να επανορθωσω,οτι περασε,περασε κ εχει παιθανει,ομως δως μου το χερι σου,κ θελω τα ποδια σου να πατανε γερα στη γη,γιατι το βλεπω νοιαζεσαι κ αγαπας κ πιστευεις στα ανθρωπινα που μεσα μας αντεξανε.Δως μου το χερι σου λοιπον,να περπατησουμε μαζι εξω απο το μηδεν κ το θανατο που μας εσπρωξαν,δεν βλεπεις,δεν βεπεις το δρομο?Φαντασου το κ ζωγραφισετο,τα ματια τους μικρα,δυο χαραμαδες.Κοιτα,τα δικα μου ματια,ειναι μια πυλη διαπλατη καθεδρικου ναου,οπως κ τα δικα σου,ειναι το μελλον. ΘΑ ΔΩΣΩ Κ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ ΓΑΜΗΜΕΝΟΙ ΝΕΟΤΑΞΙΤΕΣ,ΟΣΟ Κ ΑΝ ΜΕ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΑΤΕ,ΑΚΟΜΑ ΠΙΣΤΕΥΩ,ΑΚΟΜΑ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ,ΑΚΟΜΑ ΑΓΑΠΑΩ,ΑΚΟΜΑ ΠΟΝΑΩ!